Mariusz Aleksander Bondarczuk, urodzony 24 lipca 1948 roku w Przasnyszu, był znaczącą postacią w polskim środowisku medialnym. Zmarł 11 czerwca 2017 roku w swoim rodzinnym mieście, pozostawiając po sobie trwały ślad w dziennikarstwie i regionalizmie.
Jako dziennikarz, Bondarczuk włożył wiele wysiłku w rozwój lokalnych mediów, a jego wkład jako wydawca był nieoceniony dla społeczności jego regionu. Jego zaangażowanie w regionalizm przyczyniło się do promocji kultury oraz lokalnych inicjatyw.
Życiorys
Mariusz Bondarczuk jest synem Eugeniusza i Heleny z Nizielskich. Ukończył Szkołę Podstawową nr 1, a następnie Liceum Ogólnokształcące w Przasnyszu, gdzie uzyskał maturę w 1966 roku. Następnie podjął studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kończąc je z dyplomem w 1971 roku.
W latach 1971-1974 pełnił funkcję sekretarza Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu, a od 1974 do 1978 pracował jako nauczyciel języka polskiego w średnich szkołach w Warszawie oraz Przasnyszu. W tym okresie był również instruktorem w Centralnym Ośrodku Upowszechniania Kultury w Warszawie oraz w Miejskich Domach Kultury w Przasnyszu i Makowie Mazowieckim.
W kolejnych lat 1978-1981 kierował radiowęzłem w zakładzie ZWAR w Przasnyszu, a ponadto był korespondentem pisma zakładowego Wysokie Napięcia. W latach 1980-1981 redagował czasopismo Solidarność Przasnyska. W okresie 1971–1989 był pod inwigilacją ze strony Służby Bezpieczeństwa w sprawie operacyjnego rozpoznania o kryptonimie Polonista. W wyniku wydarzeń z 13 grudnia 1981 roku, został internowany w Iławie przez pięć miesięcy.
W latach 1983–1989 prowadził kursy dla narzeczonych w parafii św. Wojciecha w Przasnyszu. Po transformacji ustrojowej, razem z Jerzym Kowalskim, wydawał oraz redagował czasopismo Przasnyska Niezależna (1989-1991). Następnie, od 1991 do 1999 roku, pełnił funkcję redaktora naczelnego i wydawcy Gazety Przasnyskiej.
Jego działalność medialna obejmowała również współpracę z pierwszym zespołem regionalnym dodatku Gazety Wyborczej, a także korespondencję dla ostrołęckiego Radia Oko i internetowego Radia Przasnysz. Publikował artykuły w prasie krajowej, takiej jak Więź, Życie Warszawy, Tygodnik Powszechny oraz Mówią Wieki, a także w lokalnych gazetach, takich jak Tygodnik Ciechanowski i Tygodnik Ostrołęcki. Jego teksty ukazały się także w zagranicznych publikacjach, m.in. Nowym Dzienniku w Nowym Jorku oraz Nowinach-Kurierze w Izraelu.
Bondarczuk jest autorem licznych prac dotyczących tematów regionalnych, w tym Kroniki Gimnazjum i LO w Przasnyszu 1923-1993 (1993), Piątego dnia – życie i zagłada Żydów w Krasnosielcu (1996) oraz redaktorem i wydawcą publikacji Misjonarze i barbarzyńcy. Opowieści o życiu codziennym i niecodziennym przasnyskiego ogólniaka 1923-2004 (2006).
W latach 1991–2001 pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Ziemi Przasnyskiej, a od 2011 roku był wiceprezesem tej organizacji. W 2009 roku uhonorowano go Medalem Stanisława Ostoja-Kotkowskiego w kategorii Medal Honorowy.
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Feliksa Eger | Marzena Rogalska | Lucyna KotarbińskaOceń: Mariusz Bondarczuk