Edmund Majkowski


Edmund Mikołaj Majkowski, urodzony 10 września 1929 roku w Przasnyszu, to uznawany artysta rzeźbiarz, który zyskał renomę dzięki swojej specjalizacji w tematyce batalistycznej oraz historycznej.

Jego prace nie tylko zachwycały formą, ale również głęboko angażowały widza w historyczne narracje, które starał się ożywić za pomocą swojego talentu rzeźbiarskiego.

Majkowski pozostawił po sobie niezatarte ślady w świecie sztuki, a jego osiągnięcia są świadectwem nie tylko jego umiejętności, ale także pasji do historii.

Zmarł 19 lutego 2009 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny.

Życiorys

Edmund Majkowski urodził się jako syn Czesława i Władysławy z Mosakowskich. W 1955 roku zakończył edukację w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie miał przyjemność uczyć się pod okiem takich mistrzów jak prof. Franciszek Strynkiewicz oraz prof. Marian Wnuk.

Artysta koncentrował się głównie na ceramice, realizując swoje dzieła w kamionce oraz sztucznym kamieniu, a także wykazując talent w tworzeniu rzeźb brązowych. Jego dorobek artystyczny obejmuje wiele znaczących pomników, fryzów, płaskorzeźb, wypukłorzeźb oraz medali, które są doskonałym przykładem jego twórczości.

Stała Galeria Rzeźby Batalistycznej Edmunda Majkowskiego znajduje się w Muzeum Wojska w Białymstoku. Dodatkowo, można podziwiać jego prace w zbiorach takich instytucji jak Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu oraz Muzeum Historycznym w Przasnyszu. Kilka jego prac znalazło się również w prestiżowych zbiorach, takich jak petersburski Ermitaż oraz Galeria Tretiakowska w Moskwie.

W latach 1986–1989 Majkowski był aktywnym członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego, a od 1955 do 1983 roku należał do Związku Polskich Artystów Plastyków, pełniąc w latach 1977-1983 funkcję sekretarza Sekcji Rzeźby Zarządu Głównego.

Artysta jest także bohaterem filmu dokumentalnego pt. „Kawał życia Edmunda Majkowskiego – rzeźbiarza”, który został wyreżyserowany przez Janusza Horodniczego i Krzysztofa Wojciechowskiego w 1999 roku. Jego życie i kariera były ściśle związane z Józefowem, gdzie osiedlił się pod Warszawą.

W 2004 roku artysta otrzymał prestiżową statuetkę Przasnyskiego Koryfeusza. Kolejnym wyróżnieniem było nadanie mu godności Honorowego Obywatela Miasta Przasnysza, co miało miejsce 30 października 2008 roku.

Ważniejsze realizacje

Edmund Majkowski to znakomity twórca, którego prace pozostawiły głęboki ślad w polskiej sztuce. Poniżej przedstawiamy kluczowe realizacje jego twórczości:

  • 1960 – Fryz „Bitwa pod Grunwaldem” umiejscowiony w Olsztynie, zamek,
  • 1962 – Pomnik Nadania Praw Miejskich w Przasnyszu,
  • 1962 – Płaskorzeźba na gmachu Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Przasnyszu,
  • 1962 – Płaskorzeźba „Bitwa pod Zwłodziem” w parku w Przasnyszu,
  • 1963 – Płaskorzeźba „Mury Warszawy” w Warszawie, Cytadela, Brama Straceń,
  • 1963 – Wypukłorzeźba „Spoza gór i rzek” umiejscowiona w Warszawie, Akademia Sztabu Generalnego w Rembertowie,
  • 1964 – Wypukłorzeźba „Obrona Warszawy” w Warszawie, Muzeum Wojska Polskiego,
  • 1965 – Płaskorzeźba w gmachu Domu Rzemiosła w Przasnyszu,
  • 1965 – Pomnik Żołnierzy Poległych na Wale Pomorskim w Wałczu,
  • 1966 – Płaskorzeźba „Mazovia” na podwórzu domu przy ulicy Celnej w Warszawie,
  • 1968 – Pomnik Żołnierzy Radzieckich w Malborku,
  • 1969 – Pomnik Tadeusza Kościuszki w Chorzelach,
  • 1971 – Pomnik Walki i Zwycięstwa w Gostyninie,
  • 1974 – Płaskorzeźba „My ze spalonych wsi” na pawilonie przy ulicy Wiolinowej 15 na warszawskim Ursynowie,
  • 1975 – Wypukłorzeźba „Michał Okurzały” w Przasnyszu,
  • 1975 – Fryz „Polowanie z sokołem” podarowany przez Przewodniczącego Rady Państwa PRL dla prezydenta Iraku,
  • 1976 – Płaskorzeźba „Orzeł Wolności” (Libia),
  • 1977 – Płaskorzeźba „Honor i Ojczyzna” na pawilonie przy ulicy Wiolinowej 15 na warszawskim Ursynowie,
  • 1977 – Pomnik Tadeusza Kościuszki w Długosiodle,
  • 1978 – Pomnik Żołnierzy Polskich w Wyszkowie,
  • 1978 – Płaskorzeźba „Wyzwolenie” (Angola),
  • 1980 – Wypukłorzeźba „Grajkowie” umiejscowiona na ścianie Domu Rodzinnego przy ul. Koński Jar 6 w Warszawie,
  • 1983 – Pomnik Ofiar II Wojny Światowej w Józefowie k. Warszawy,
  • 1991 – Pomnik Tadeusza Kościuszki w Kamieńsku,
  • 2004 – Pomnik Husarza Polskiego na terenie Cytadeli w Warszawie,
  • 2008 – Pomnik Niepodległości w Przasnyszu.

Odznaczenia i nagrody

Edmund Majkowski otrzymał wiele szanowanych odznaczeń oraz nagród, które świadczą o jego znaczących osiągnięciach w różnych dziedzinach. Jego dedykacja i wkład w kulturę oraz obronność kraju zostały docenione na wiele sposobów.

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”,
  • Nagrody resortowe III stopnia (1963), II stopnia (1974, 1978), I stopnia (1983),
  • Nagroda Województwa Warszawskiego (1970),
  • Nagroda I stopnia Ministra Obrony Narodowej w dziedzinie plastyki (z okazji 45-lecia LWP, 1988),
  • Nagroda Wojewody Białostockiego (1982).

Jego osiągnięcia są dowodem na to, jak ważna była jego praca dla społeczeństwa oraz jak dużą wagę przywiązywał do rozwoju kultury i obronności w Polsce.


Oceń: Edmund Majkowski

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:10